มาตรการ QE หรือ Quantitative Easing  เรียกอีกอย่างว่า มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ คือ นโยบายทางการเงิน แบบนึง โดยหลักการจะเป็นการนำเงินเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจ โดยรัฐบาลจะเข้าไปซื้อสินทรัพย์ของสถาบันการเงิน และจะให้สถาบันทางการเงิน ปล่อยกู้ให้ภาคเอกชนต่อไป เพื่อกระตุ้นให้ประชาชนในประเทศ มีการใช้จ่ายมากขึ้น

                มาตรการผ่อนคลายในเชิงปริมาณทางการเงินนั้น ถูกใช้ครั้งแรกโดยธนาคารกลางประเทศญึ่ปุ่นในเดือนมีนาคม 2544(คศ.2001) เพื่อต่อสู้กับภาวะเงินฝืดและรักษาระดับอัตราดอกเบี้ยให้คงอยู่ในระดับต่ำ เป็นการอัดฉีดเงินเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจ และเข้าสู่ธนาคารภาคเอกชนในการเพิ่มสภาพคล่องให้แก่การปล่อยกู้ ของธนาคารเอกชนที่มีต่อผู้ประกอบการธุรกิจใน

                 หลังจากปี 2550 ซึ่งเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินระหว่างปี 2550-2555 สหรัฐอเมริกา อังกฤษ และกลุ่มประชาคมยุโรป ได้นำมาตรการนี้มาใช้ซึ่งเป็นมาตรการที่เรียกว่า อัตราดอกเบี้ยระยะสั้นที่ปลอดความเสี่ยง (risk-free short-term nominal interest rates) โดยในช่วงจุดสูงสุดของวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี 2551นั้นทุนสำรองระหว่างประเทศของสหรัฐอเมริกามีการขยายตัวอย่างมากซึ่งปรากฎในงบดุล โดยมีการเพิ่มเติมสินทรัพย์และหนี้สินใหม่ ๆ ที่ยังไม่มีที่มาอย่างชัดเจน ธนาคารกลางแห่งสหภาพยุโรป ได้เสนอโยบาย long term refinancing operations (LTRO) ระยะเวลา 12-36 เดือน ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่ง ของมาตรการผ่อนคลายในเชิงปริมาณทางการเงิน โดยผ่านกระบวนการในการขยายสินทรัพย์

ที่ธนาคารสามารถใช้เป็นหลักประกันที่สามารถสร้างผลตอบแทนได้ ซึ่งนำไปสู่การออกพันธบัตรของ ธนาคารกลางแห่งสหภาพยุโรป (European Central Bank) ซึ่งมีการระบุว่ามาตรการด้าน QE นี้ประสบความล้มเหลว ในการกระตุ้นให้เศรษฐกิจฟื้นตัวในประเทศอังกฤษและยังคงสร้างสภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจนับแต่ปี 2552-2555ซึ่งก่อให้เกิดความล่มสลายของระบบการเงินในยุโรป

ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.isstep.com/quantitative-easing-qe/

http://oknation.nationtv.tv/blog/nidnhoi/2013/06/05/entry-3