จุดเริ่มต้นของความขัดแย้งในเรื่องนี้ เกิดขึ้นจากการที่ อิสราเอลและปาเลสไตน์ต่างอ้างสิทธิ์ในการครอบครองดินแดนเดียวกัน โดยมีการยกประวัติศาสตร์และความเชื่อทางศาสนาเพื่อเคลมว่าตนเองมีสิทธิ์ครอบครองโดยชอบธรรม
โดยระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 อังกฤษสัญญากับชาวยิวไว้ว่า ถ้ามาช่วยรบจะมอบดินแดนปาเลสไตน์ให้หลังชนะสงคราม ซึ่งชาวยิวเองที่ต้องการจะก่อตั้งประเทศของตัวเองอยู่แล้ว จึงรับปากว่าจะเข้ามาช่วยในสงครามครั้งนี้ด้วย พอสงครามสิ้นสุดลง อังกฤษซึ่งอยู่ฝ่ายสัมพันธมิตรได้รับชัยชนะ และจักรวรรดิออตโตมันต้องล่มสลายลง ทำให้ดินแดนปาเลสไตน์ที่เคยเป็นของจักรวรรดิออตโตมัน ตกไปอยู่ภายใต้การปกครองของจักรวรรดิอังกฤษ และ อังกฤษก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้ พวกเขาอนุญาตให้ชาวยิวย้ายถิ่นฐานเข้าไปอาศัยในดินแดนปาเลสไตน์ได้ ในปี 1947 UN มีมติแบ่งปาเลสไตน์ออกเป็นสองส่วนก็คือยิวและชาวอาหรับ โดยให้เยรูซาเล็มเป็นศูนย์กลาง ไม่ขึ้นตรงต่อการครอบครองของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หลังจากตกลงกัน UN ชาวยิวก็ประกาศเอกราชตั้งชื่อเป็นประเทศอิสราเอลในปี 1948 แต่ปาเลสไตน์ไม่เห็นด้วย สุดท้ายกลายเป็นสงครามที่มีชื่อว่า “สงคราม 6 วัน” เพราะอิสราเอลสามารถชนะปาเลสไตน์ได้ภายใน 6 วัน จนสุดท้ายต้องยอมรับถูกแบ่งดินแดนของ UN เหมือนเดิม
ชาวปาเลสไตน์ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นเบี้ยล่าง ได้มีการก่อตั้งกลุ่มฮามาสโดยเป้าหมายของกลุ่มฮามาสคือทำลายล้างชาวอิสราเอลให้สิ้นซากจนกระทั่งเหตุการณ์ล่าสุดที่เกิดขึ้นเป็นเพราะ 1 สัปดาห์ก่อนมีการปะทะกันที่มัสยิดอัลอักซอ ตำรวจอิสราเอลใช้ระเบิดแสงกับกระสุนยางเข้าทำร้ายชาวปาเลสไตน์ที่กำลังประกอบพิธีทางศาสนา ชาวปาเลสไตน์บาดเจ็บประมาณ 300 คน กลุ่มฮามาสจึงตัดสินใจตอบโต้อิสราเอลโดยการยิงขีปนาวุธโทษฐานมาบุกรุกสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของชาวปาเลสไตน์นั่นเอง
GOLD HISTORY